زنگ خطر بحران آب در کشور به صدا درآمد؛ حجم پرشدگی سدهای کشور تنها ۳۲ درصد گزارش شد

وضعیت سدهای ایران

تازه‌ترین گزارش‌ها از وضعیت منابع آبی ایران حکایت از آن دارد که در آستانه ورود به زمستان، تنها ۳۲ درصد از ظرفیت کلی سدهای کشور پر شده است. این آمار نگران‌کننده، کاهش شدید ورودی و ذخایر آب را نسبت به سال گذشته نشان می‌دهد و زنگ خطر بحران آب را برای بخش‌های مختلف کشور به صدا درآورده است. با توجه به تداوم خشکسالی و کمبود بارندگی‌ها، مدیریت منابع آبی نیازمند تدابیر فوری و جامع است.

حجم پرشدگی سدها: تراز نگران‌کننده مخازن آب کشور

بر اساس آمار رسمی، حجم پرشدگی سدهای سراسر کشور در حال حاضر تنها ۳۲ درصد است. این میزان، در مقایسه با ارقام سال گذشته، کاهش محسوسی را تجربه کرده و بیانگر وضعیتی بحرانی در تامین آب شرب، کشاورزی و صنعت است. حجم آب موجود در مخازن سدها به ۱۶.۷۹ میلیارد متر مکعب رسیده که این رقم نسبت به مدت مشابه سال گذشته ۲۶ درصد افت داشته است. این کاهش تراز آب، نه تنها ظرفیت‌های تولید برق‌آبی را محدود می‌کند بلکه چالش‌های جدی برای برنامه‌ریزی‌های آتی در حوزه‌های مختلف ایجاد خواهد کرد.

کاهش چشمگیر ورودی سدها و تشدید بحران آبی

از ابتدای سال آبی جدید (مهرماه) تا اول آذرماه، میزان ورودی آب به مخازن سدهای کشور ۱.۹۸ میلیارد متر مکعب ثبت شده است. این در حالی است که در دوره مشابه سال گذشته، ورودی آب به سدها ۳.۱۹ میلیارد متر مکعب بوده که نشان‌دهنده کاهش ۳۸ درصدی است. این افت چشمگیر، عمدتاً ناشی از کمبود بارندگی‌ها و تغییرات اقلیمی است که پیش‌بینی‌ها از کاهش ۷۲ درصدی بارندگی نسبت به میانگین بلندمدت را تایید می‌کند. همزمان با کاهش ورودی، حجم خروجی آب از سدها نیز با ۲۵ درصد کاهش به ۳.۸۲ میلیارد متر مکعب رسیده که نشان از تلاش برای حفظ ذخایر محدود آب است، اما این تدبیر نیز نتوانسته کسری فاحش ورودی را جبران کند.

پیامدهای کاهش حجم سدها: از کشاورزی تا تامین آب شرب

کاهش حجم پرشدگی سدها پیامدهای گسترده‌ای در پی خواهد داشت که بخش‌های حیاتی کشور را تحت تاثیر قرار می‌دهد:

بخش کشاورزی: مهم‌ترین بخش مصرف‌کننده آب در ایران، با جدی‌ترین محدودیت‌ها مواجه خواهد شد. کاهش تخصیص آب برای آبیاری محصولات کشاورزی، منجر به افت تولید، ضرر و زیان کشاورزان و در نهایت تهدید امنیت غذایی کشور می‌شود. این امر می‌تواند به مهاجرت از مناطق روستایی و تشدید بحران‌های اجتماعی منجر شود.

تامین آب شرب و انرژی: خطر جیره‌بندی آب در کلان‌شهرها و مناطق پرجمعیت قوت می‌گیرد. همچنین، با کاهش تراز آب پشت سدها، تولید برق از نیروگاه‌های برق‌آبی به شدت کاهش یافته که می‌تواند بر پایداری شبکه برق کشور و تامین انرژی تاثیر منفی بگذارد.

مدیریت جامع برای پایداری سدها: راهکارهای برون‌رفت از چالش

برای عبور از این چالش بزرگ، اتخاذ رویکردهای جامع و همه‌جانبه در مدیریت منابع آبی ضروری است. این راهکارها شامل موارد زیر است:

مدیریت تقاضای آب:

بهینه‌سازی مصرف در کشاورزی از طریق ترویج سیستم‌های آبیاری نوین و کشت محصولات با نیاز آبی کمتر.

کاهش هدررفت آب در شبکه‌های توزیع شهری و روستایی.

فرهنگ‌سازی و آموزش عمومی برای مصرف بهینه آب در خانوارها و صنایع.

توسعه منابع آب غیرمتعارف:

افزایش ظرفیت شیرین‌سازی آب دریا، به ویژه برای مناطق کم آب ساحلی.

بازچرخانی و استفاده مجدد از پساب‌های تصفیه شده در بخش‌های صنعت و کشاورزی.

حفاظت از منابع آب موجود:

کنترل برداشت‌های غیرمجاز از آب‌های زیرزمینی.

مدیریت حوزه‌های آبریز و احیای پوشش گیاهی برای تقویت نفوذ آب به خاک و کاهش تبخیر.

برون‌رفت از وضعیت فعلی نیازمند عزم ملی، همکاری بین‌بخشی و مشارکت فعال مردم است تا بتوان با تاب‌آوری بیشتری با چالش‌های خشکسالی و کمبود آب مقابله کرد و حجم پرشدگی سدهای کشور را به سطوح پایداری رساند.

مجله خبری چکاوک سحر


مطالب مرتبط

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیمایش به بالا